Odgórne ograniczenia dotyczące palenia papierosów w dłuższej perspektywie czasu przekładają się na zmniejszoną umieralność i chorobowość, wynikające z ograniczenia narażenia na bierne palenie. Zauważono, że przepisy zachęcające do rzucania palenia powodują poprawę jakości życia obywateli we wszystkich krajach, które je wprowadzają, co z kolei umożliwia ich dalszy rozwój gospodarczy.










Bierne palenie generuje bardzo wysokie koszty społeczne i ekonomiczne. Co roku uśmierca tysiące ofiar na całym świecie. Dla poszczególnych firm oznacza zwiększone koszty na leczenie pracowników, na pokrycie strat w wyniku mniejszej wydajności utraconej w wyniku chorób, wyższych składek ubezpieczeniowych oraz zwiększonych kosztów utrzymania.










Producenci wyrobów tytoniowych i sami palacze twierdzą, że wprowadzenie zakazu palenia w zakładach pracy i innych miejscach publicznych, w tym w pubach i restauracjach, będzie miało negatywny wpływ na handel i zatrudnienie. Jednak badania na temat wpływu takich ograniczeń na gospodarkę pokazują, że ich wprowadzenie nie odbije się negatywnie na stanie gospodarki, a może mieć nawet skutki pozytywne.


 

Poprawa stanu gospodarki i zdrowia obywateli każdego kolejnego państwa wprowadzającego ustawodawstwo antynikotynowe stanowi dowód na słuszność przepisów dotyczących zakazu palenia w miejscach publicznych.











Polityka antynikotynowa gwarantuje więc istotne korzyści gospodarcze i zdrowotne.










Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) wymienia szereg pozytywnych czynników z nią związanych, m.in.:

 

• niższe bezpośrednie koszty leczenia schorzeń związanych z biernym paleniem oraz zredukowane koszty ubezpieczenia

• zwiększoną wydajność osób, które rzucają palenie (oszczędność czasu wynikającą z braku przerw „na papierosa") i wśród pracowników, którzy nie są już narażeni na bierne palenie (absencja wynikająca z chorób)

• niższe koszty utrzymania budynków

• zredukowana odpowiedzialność pracodawcy za pracowników narażonych na bierne palenie w miejscu pracy